Nosząca imię Jana Pawła II Szkoła Podstawowa w Książu Małym obchodziła w środę święto swojego Patrona połączone ze ślubowaniem pierwszoklasistów. Z tej okazji przeprowadzono konkurs literacki oraz konkurs plastyczny. Na rysunku zamieszczonym obok widać jak uczniowie rozumieją prawdziwy patriotyzm. Mianowicie, że każdy bez wyjątku Polak, nawet gdy sięgnął najwyższych stanowisk jak Karol Wojtyła, nigdy nie zapomina o swojej Ojczyźnie bo to ona go zrodziła i ukształtowała.

    Pierwszoklasiści przed aktem ślubowania na sztandar Szkoły wykonali brawurowo ciekawy program artystyczny, w którym nie zabrakło elementów patriotycznych oraz radosnych, dziecięcych. Stąd otrzymali wielkie oklaski od publiczności. W tym od siedzących w pierwszym rzędzie zaproszonych gości, wśród których był m. In. zastępca wójta Grzegorz Janus, radny Sejmiku Małopolskiego Adam Domagała, przewodniczący komisji oświaty RG Marek Płonczyński, proboszcz ks. Jan Rudecki oraz dyrektorzy szkół w naszej Gminie.

     Po ślubowaniu pierwszoklasiści ustawili się w szeregu przed dyrektorką SP w Książu Małym – Danutą Gajos, która wielkim (i lekkim) ołówkiem pasowała ich kolejno na ucznia. Poświadczały to wręczane dzieciom, ozdobne certyfikaty. Wyróżniono także samą Danutę Gajos, bo z rąk Grzegorza Janusa otrzymała nagrodę Wójta Gminy za całokształt pracy pedagogicznej.

     Zaprezentowany program artystyczny miał dominująco religijny charakter zgodnie z wywieszonym pod sufitem hasłem: „Ojczyzna jest naszą matką ziemską”. Dopiero na koniec, po godzinnym maratonie wzniosłych recytacji i śpiewów, wykonano dwa niekościelne utwory: „Szła dzieweczka do laseczka” i „Oj zimna wodo…”, co wreszcie rozruszało publiczność. A zaproszeni uczniowie z innych szkół ożywili scenę swoimi kolorowymi ubraniami, stanowiąc miły dla oka akcent wobec koturnowej czerni i bieli ubrań uczniów miejscowych.

     Doceniając wysiłek organizatorów trudno nie odnotować dwóch potknięć po to, by więcej się nie powtórzyły. Po pierwsze, nie odmieniano nazwisk wywoływanych osób wypowiadając je często w mianowniku zamiast w dopełniaczu i na dodatek najpierw nazwisko, a potem imię, co nie przystoi przede wszystkim nauczycielom. Po drugie, odtwarzany podkład muzyczny urywano w pół taktu lub w pół słowa (także przy śpiewaniu hymnu), co przy dzisiejszym dostępie do techniki komputerowej jest nie do przyjęcia. Za to posiłek serwowany dla zaproszonych gości przez rodziców uczniów był wręcz doskonały. A co najważniejsze - pierwszoklasiści na wykonanym z gośćmi pamiątkowym zdjęciu mają na ogół zadowolone miny.

Red.